Zelfvertrouwen zit niet in de hoeveelheid geld of de grootte van het huis wat je hebt. Daar zit veiligheid.
Zelfvertrouwen zit niet in status Daar zit macht, de mogelijkheid om te controleren.
Zelfvertrouwen zit niet in het perfect uitvoeren van alle rollen. Daar zit vervanging van gemiste erkenning en liefde.
Vertrouwen zit in het bekken, diep in de onderbuik in de vorm van woede: het innerlijke roofdier, de draak,. Die woede is vaak geblokkeerd vanwege de overtuiging dat het destructief is en daarom niet welkom is om gevoeld te worden.
Wat niet vrij is, kan niet leven en kan niet zijn werk doen waar het voor bedoeld is. Woede is de helende emotie, die is nodig om onszelf te beschermen en de integriteit van onze persoonlijkheid te herstellen. Natuurlijk kan woede ook destructief zijn en dat is meestal wat mensen weerhoudt om contact te maken met hun woede: herinneringen uit het verleden over situaties waar woede op destructieve manier gebruikt is.
Spanningen in het lijf (bijvoorbeeld veel spanning in de kaken, tanden knarsen, pijn in de rug tussen de schouderbladen) kunnen laten zien dat de levensenergie woede vast zit. Bevrijden van deze energie betekent bewust worden van de herinneringen uit de tijd dat deze blokkade is ontstaan en de vastzittende emotie helpen ontladen door een nieuwe beweging te maken. Meestal hebben dit soort herinneringen te maken met situaties uit de jeugd toen het als kind zijnde niet mogelijk was om zichzelf te verdedigen tegen gewelddadige of bezitterige ouders of andere autoriteiten. Iemand met zulke blokkades blijft in de houding van machteloosheid leven en dezelfde situaties in het dagelijkse leven meemaken of blijft overcompenseren door keihard te werken en zichzelf te bewijzen (uiteindelijk ten koste van zichzelf ).
Veel mensen denken dat ze prima boos kunnen zijn omdat ze makkelijk geïrriteerd worden en/of kunnen zo nu en dan exploderen in een blinde woede uitbarsting. Daar zit nog niet het echte contact met de woede. Contact met woede zit in het contact met de onderbuik, waar ook de gevoelens van seksualiteit vrij komen: lust en passie. Contact met woede maak je door het innerlijke roofdier in jezelf te leren kennen en omarmen. Daarbij is het meestal nodig om je dierlijke instinct en impulsen tot leven te roepen (bijten, krassen, schoppen, grijpen, grommen). Voor veel mensen is dat heel beangstigend. Dan wordt het bandje met de stemmetjes van de vader of de moeder gelijk afgedraaid : ‘Je mag niet bijten; Schoppen doen we niet; Nee, niet krassen; Wat doe jij nou? Je bent toch geen dier?!.. enzovoort, enzovoort. Deze stemmetjes zijn de controleurs in het hoofd van de volwassen mens geworden en zorgen ervoor dat de natuurlijke impulsen niet uitgeleefd worden. Soms zijn het zo veel stemmetjes , dat het makkelijker is om het hele systeem (alle impulsen) op shut-down te zetten en daarmee je eigen innerlijke dier in de gevangenis van je onbewuste te plaatsen. Zo wordt het contact met je ware essentie verbroken.
Als jij een kans krijgt om weer eens te voelen hoe lekker het is om je woede en passie expressie te geven, dan wil je niet meer terug. Dan zal je genieten van je eigen kracht voelen en weten dat die dier is er om jou te beschermen, dan wil je niet meer terug naar het leven in de machteloosheid en een half dood lijf. Dan wil je niet meer jezelf kapot werken voor macht, status, veiligheid en erkenning. Je proeft dan wat het is om echt te leven i.p.v. te overleven. Want als je voluit leeft, als je in contact bent met je bekken, met je verlangens en je kunt je grenzen bewaken, dan straal je vanzelf zelfvertrouwen uit en zal dat aan jou bevestigd worden door anderen.